Koekjes en bloemen voor de visitator

21 september 2021

Visiteren werkt blikverruimend, zeggen visitatorenVerse bloemen, een schaal vol koekjes en gespannen gezichten. “Dat is wat je een jaar of vijftien geleden aantrof bij de start van een visitatie. Alsof de arbeidsinspectie op bezoek kwam. Inmiddels weten de meeste collega’s wel dat we niet langskomen om hen de maat te nemen, maar om ontwikkeling te stimuleren”, zegt bedrijfsarts en visitator Jaap Dogger.

“Als visitator probeer ik collega-bedrijfsartsen te empoweren om te reflecteren op hun eigen ontwikkeling”, vertelt Dogger. “Wij artsen doen ons uiterste best om ons dagelijkse werk zo goed mogelijk te doen. Wat we nog wel eens overslaan is achterover zitten. Even stilstaan bij vragen als: ‘Waarom doe ik het eigenlijk zoals ik het doe? Op welk gebied kan ik me ontwikkelen om een nog betere dokter te worden voor mijn patiënten, voor opdrachtgevers, voor de samenleving of voor mezelf, als professional?’”

Helpen

“Reflecteren en daarvan leren; dat is het doel van een visitatietraject”, vult collega-visitator Marion Wouts (*in memoriam 2023) aan. Ze zet zich graag in om bedrijfsartsen goed door de visitatie heen te helpen. “Sommige mensen kunnen mondeling uitstekend verwoorden in welke richting ze zich de komende jaren willen ontwikkelen, maar krijgen dat moeilijk op papier. Dan help ik hen bij de formulering van hun ontwikkeltrajecten. Soms ook na de visitatiebijeenkomst, telefonisch of per e-mail. Waarschijnlijk doen niet alle visitatoren dat, maar het is een aanpak die bij mij past.” 
Collega-visitator Patrick Schoemaker haalt vooral plezier uit het samen optrekken met andere visitatoren. “Visitaties doe je in duo’s. Elke keer met een andere visitator, dus je leert er in de loop der tijd aardig wat kennen. Samen terugblikken op wat je leest en hoort, daar leer je veel van; er zijn talloze manieren om ergens tegenaan te kijken. Visiteren werkt blikverruimend.”

Inkijkje

Dogger is het met hem eens: van visiteren valt veel te leren. “Je krijgt een geweldig inkijkje in de werkwijze van je collega-bedrijfsartsen. Jong en pas begonnen of al langer actief en door de wol geverfd. Je leest en hoort hoe ze het vak beleven en wat ze meemaken. En hoe ze daar vervolgens mee omgaan.” Wouts: “Vaak zijn dat heel persoonlijke verhalen. Bedreigingen tijdens het spreekuur, onder druk gezet worden door een werkgever, akelige tuchtzaken. Ik ben altijd erg onder de indruk van de openheid waarmee collega’s schrijven en praten over dat soort ingrijpende gebeurtenissen.” Het valt haar bij visitaties geregeld op dat met name ZZP’ers veel hooi op de vork nemen. “Dan denk ik wel eens: ‘Waarom loop je jezelf zo voorbij, terwijl jij als geen ander weet hoe belangrijk het is om je belasting-belastbaarheid in de gaten te houden?’ Ik zeg daar meestal niks van. We zijn er niet om collega’s te vertellen hoe ze hun dagelijkse werk moeten doen. Het is meer leerzaam voor mezelf om te zien hoe anderen hun werk doen en hoe zij in een ontwikkeltraject aangeven daar verandering in te willen brengen.”

Schoemaker: “Ook in praktische zin leer je wel eens wat tijdens een visitatie. Op het gebied van de AVG bijvoorbeeld. Hoe gaan collega’s om met de medische geheimhoudingsplicht, hoe rapporteer je op een goede manier volgens de richtlijnen, wat delen ze wel en niet met de werkgever? Daar zitten soms echte eyeopeners tussen.” 

Op één lijn

Een visitatie, meestal gericht op een groep van vier bedrijfsartsen, vraagt van beide visitatoren meestal tien tot twaalf uur. Wouts: “Alle documenten die zijn aangeleverd neem je door. De omvang van de aangeleverde documenten verschilt nogal: de een beschrijft ontwikkeltrajecten puntsgewijs, de ander maakt er paginalange verhalen van. Daarna bespreek je de aangeleverde informatie met je collega-visitator, om te kijken of je op één lijn zit.” Vervolgens vindt de visitatiebijeenkomst plaats. Nu in coronatijd online, voorheen op locatie. 
Per jaar doen visitatoren gemiddeld twee tot vier visitaties. Dogger: “Het is zeker aardig wat werk en de vergoeding is in mijn ogen niet marktconform. Je moet het dan ook niet doen voor poen of prestige, maar voor de pret.” Dogger zit in zijn vierde termijn. Binnenkort houdt hij ermee op. “Je mag maximaal vijftien jaar visitator zijn. Ik vind het nog steeds geweldig om te doen. Maar na bijna vijftien jaar is het tijd om het stokje door te geven aan een andere, jongere collega.” 

Visitator worden? Lees in de vacature hoe