Veelgestelde vragen

Voor een spreekkamer van een bedrijfsarts zijn geen specifieke wettelijke eisen. Maar uit het doel van het spreekuur laten zich logischerwijze wel een aantal eisen afleiden. 

Belangrijk is dat de kamer niet gehorig is. Er moet geen lawaai van betekenis van buiten kunnen doordringen, en anderzijds moet hetgeen wordt besproken niet buiten de kamer te horen zijn. Hetzelfde geldt voor de zichtbaarheid naar buiten en van buiten. Er moet voldoende daglicht zijn, zonder inkijk.

De kamer moet naar algemeen geaccepteerde maatstaven zijn gestoffeerd en gemeubileerd. Een kast kan tot het meubilair behoren, maar een spreekkamer is geen opslagruimte voor dossiers of zaken die er niet in thuis horen. De verwarming moet een temperatuur van 20 graden Celsius mogelijk maken. Een onderzoekbank met papierrol behoort tot de standaard-inventaris, evenals een wastafel met stromend water en onderzoeksinstrumentarium (bloeddrukmeter, personenweegschaal, meetlint, logaritmisch opgebouwde leeskaart, oogspiegel, otoscoop, keelspatel, stethoscoop). De cliënt moet zich achter een scherm kunnen uitkleden en zijn / haar kleding kunnen ophangen of op een stoel leggen. De cliënt moet comfortabel kunnen zitten aan het bureau van de bedrijfsarts of in een zithoek.
De wachtruimte moet rustig zijn. Dit is bijvoorbeeld niet het geval als die wordt gedeeld met andere doelgroepen.

« Terug naar index

Dat is de professionele verantwoordelijkheid van de bedrijfsarts. Een videoconsult kan een waardevol alternatief zijn voor een fysiek consult, of een aanvulling daarop. Bij de afweging of een videoconsult geschikt is, is samen beslissen de kern. Wanneer het videoconsult niet ten goede komt aan het bieden van goede zorg is een videoconsult minder geschikt. Het is uiteindelijk de bedrijfsarts die op basis van professionele verantwoordelijkheid en kritische afweging zelf de keuze maakt welk type spreekuur op welk moment wordt ingezet. 

Lees meer

• KNMG Handreiking videoconsulten beschikbaar (NVAB nieuwsbericht d.d. 28 september 2021)
• Samen beslissen. Ook bij de bedrijfsarts! (NVAB nieuwsbericht d.d. 19 januari 2022)

« Terug naar index

Het is wettelijk toegestaan dat een patiënt geluidsopnames maakt van het gesprek met een arts. Hiervoor heeft de patiënt geen toestemming van de arts nodig (maar het komt de verstandhouding ten goede als de patiënt dit wel doet). 

Om artsen te ondersteunen bij het goed integreren van het opnemen van gesprekken in de praktijk geeft de KNMG in de handreiking Opnemen van gesprekken door patiënten aan wat de regels zijn en hoe hiermee om te gaan.

Lees meer:

• KNMG publiceert handreiking over opnemen gesprekken door patiënten (NVAB nieuwsbericht, 25 okt 2017)
• Opnemen van het gesprek (KNMG dossier)

« Terug naar index

Een bedrijfsarts kan een verzoek van een werknemer om iemand mee te nemen naar het spreekuur weigeren. De vraag is of dat verstandig is. Een weigering moet met argumenten omkleed worden. Het is verstandig zo’n gemotiveerde weigering in het dossier vast te leggen zodat over de argumenten nooit onduidelijkheid bestaat.

Het Regionaal Tuchtcollege voor de Gezondheidszorg in Amsterdam overwoog naar aanleiding van een klacht van een werkneemster met psychische klachten tegen de bedrijfsarts, die de echtgenoot van werkneemster niet bij het gesprek toeliet het volgende:

“Het college acht het in professioneel opzicht niet onjuist dat verweerder klaagster buiten aanwezigheid van haar echtgenoot heeft willen onderzoeken. Om een goed beeld te krijgen van de persoon en diens klachten kan het gewenst zijn om de onderzochte zonder 'invloeden van buitenaf' te zien, maar gelet op de gespannen sfeer die kennelijk ontstond tijdens het spreekuurcontact, had verweerder kunnen overwegen om klaagsters echtgenoot, nadat zij haar bezwaar kenbaar had gemaakt, toch toe te laten tot het gesprek.” [1]

Het toelaten van een derde in de spreekkamer kan ook de nodige voordelen opleveren. Zaken rond verzuim en re-integratie zijn complex. Twee personen zullen daarvan waarschijnlijk meer onthouden dan alleen de werknemer. Het meenemen van bijvoorbeeld een partner kan zelfs worden gestimuleerd om zicht te krijgen op bevorderende of belemmerende factoren in de privé-situatie.

In zijn algemeenheid kan de volgende aanpak worden gehanteerd;

• Bij een eerste consult kan het op basis van de objectieve oordeelsvorming goed zijn de werknemer eerst zonder de aanwezigheid van een derde te spreken en te onderzoeken. De derde kan dan desgewenst alsnog worden binnengeroepen bij het bespreken van de conclusie, tenzij de aard van de informatie zich daartegen zou verzetten.
• Bij vervolgconsulten moet er een duidelijke en gemotiveerde reden zijn om een derde niet toe te laten. Een belangrijke reden kan zijn dat de derde het gesprek steeds overneemt, waardoor een beoordeling van de belastbaarheid van de werknemer niet goed mogelijk is. Als het aanspreken van de derde niet tot verandering leidt, kan die derde worden verzocht de spreekkamer te verlaten. Vanuit zorgvuldigheid is het in een dergelijke situatie verstandig om dan ook met de betrokken werknemer eenduidige afspraken te maken voor de eventuele verdere consulten.

Nee, dat mag werkgever niet weigeren. De werkgever is verplicht tot inschakeling van een bedrijfsarts voor wettelijk gedefinieerde taken. Daaronder valt bijvoorbeeld de begeleiding van een verzuimende werknemer met een gezondheidsprobleem of wanneer er sprake is van een (vermoede) beroepsziekte.

Verder staat in de Arbowet dat de werkgever ervoor moet zorgen dat de werknemer – zonder toestemming van de werkgever - de bedrijfsarts kan bezoeken als hij vragen heeft of advies wil over zijn gezondheid in relatie tot werk. Dat geldt óók als hij nog niet verzuimt of klachten heeft. Denk bijvoorbeeld aan een werknemer die een ziekte heeft maar daarmee ‘gewoon’ aan het werk is.

Werknemer hoeft werkgever niet op de hoogte te stellen van een bezoek aan het open spreekuur, dat mag anoniem. Dat betekent dat werknemer in de gelegenheid gesteld worden om zelf een afspraak te maken met de bedrijfsarts, zonder tussenkomst van werkgever. De contactgegevens van de bedrijfsarts moeten dan ook vrij toegankelijk zijn voor werknemers. Afspraken over de toegang tot de bedrijfsarts moeten zijn vastgelegd in het basiscontract.

Lees meer

• ‘Arbobeleid’ – website Rijksoverheid
• ‘Waarvoor is het open spreekuur?’ (Arboportaal, Min. SZW)

« Terug naar index